आज:  | Thu, 25, Apr, 2024

आज वैशाख कृष्ण पक्षको औँसी ( यिनै महिमा बोकेकी आमाको मुख हेर्ने दिन अर्थात् माता तीर्थ औँसी ।

७ बैशाख २०८०, बिहीबार १६:११ मा प्रकाशित ( १ साल अघि) ४०१ पाठक संख्या
नारी बाटिका


धादिङ ७ वैशाख  विहिवार ।

मातृदेवो भव ।
पितृदेवो भव ।।
आचार्यदेवो भव ।।।

‘जननी जन्मभूमिश्च स्वर्गादपि गरियसी’
‘कुपुत्रो जायते क्वचिदपि कुमाता न भवति’

उल्लेखित संस्कृत श्लोकहरूले आमा अर्थात् मातृ महिमा भित्र मायाँ,,ममता,स्नेह, र स्पर्श भाव बोकेका छन् । भोली अर्थात वैशाख कृष्ण पक्षको औँसी ९धार्मिक,मार्मिक,संस्कृर्तिक,प्राकृर्तिक अनि वैज्ञानिक असिम महिमा बोकेकी आमाको मुख हेर्ने दिन अर्थात् माता तीर्थ औँसी ।

मेरी आमा जन्म दियौ यो धर्तिमा मलाई
तिमिले जस्तै न्यानो मायाँ कस्ले दिने मलाई

दश महिना कोखमा राखी बल्ल जन्म दियौ
हजार कष्ट दुख जति सवै तिमिले लियौ

यो धर्तिमा झरेपछी खान लाउनै पर्ने
मलाई खुउाउन भोटो लाउन तिमि नै दुख गर्ने

बावु आउँथे रक्सी खाई मध्यरातमा घर
लाती हानी तिमिलाई घचेडी दिन्थे पर

म चैं फरिया समाएर तिमि संगै रुन्थे
ओ राँडीको छोरो भनी मलाई पनि कुट्थे

आमाछोरा रुँदै रुदै पुरै रात वित्थ्यो
विहानी हुन साथै तिमी मेला कुथ्यौ

घर आथ्यौ भारी बोकी १२ बजे तिर
भोक लागेर म चैं रुन्त्ये िितम्रै छेउ निर

घरमा छैन खानेकुरा एकै दाना पनि
हो हो भन्थ्यौ मेरो बावु नरुउ नरुउ भनी

धनीमानी छोरा छोरी खान्थ्ये दुध भात
तिमि मलाई फुलाउँथ्यो पेटमा राख्दै हात

यसैगरी ठुलो पारयौ आज मलाई आमा
पढी लेखी विहे गरी विदेश लागेँ आमा

दुई चार पैसा कमाई हुँला परदेश तिर बसी
तिमिलाई खर्च पठाउँ भन्थ्येँ बुहारीले खोसी

यो हाम्रो समाजको एक चित्रण मात्र हो यस्ता हजारौं कथा छन् नेपाली समाजको घरघरमा ।

रचनाकार ः भगवती उप्रेती

औँसीको घाम

जसरी औँसीको दिनमा लाग्ने चर्को घाममा बिस्कुन सुकाएमा अन्नमा किरा नलाग्ने धार्मिक विश्वास छ , त्यसै गरी आजको औँसीमा आमाको स्मरण र आमा प्रति श्रद्धा व्यक्त गरेमा आमा र सन्तान बिचको सबन्धमा कुनै दरार आउने छैन ।

आमाहरूलाई सम्झना

माता तीर्थ औँसीलाई देवलोक, पितृ लोक र पृथ्वी लोक सबैतिर जोड्न सक्ने एउटा सेतुका रूपमा लिइन्छ । यस तिथिमा आफ्ना आमाहरूलाई सम्झना गर्न, भेट्न, स्नेह प्रकट गर्न अत्यन्त आवश्यक मानिन्छ । यदि आमाहरू यस लोकमा नभए दान पुण्य गर्न अत्यन्त आवश्यक मानिन्छ । आमाप्रति विशेष भक्ति र भावयुक्त सम्मान गरिएको हुँदा यो दिनलाई आमाको मुख हेर्ने दिन भनिन्छ । आजको दिनलाई मातृ औँसी एवं मातृ दिवस पनि भन्ने गरिन्छ । आजको दिन छोराछोरीहरूले श्रद्धा, भक्ति, सम्मान अनि आदर गरिएकी आमालाई मीठो खान तथा राम्रो लगाउन दिई आमाबाट शुभ–आशीर्वाद ग्रहण गर्ने चलन छ ।

मातृदेवो भव ।

अर्थात् आमाहरू देवता हुन् । यस लोकमा भएका आमाहरू जीवित देवताहरू हुन्, लोक त्यागेका आमाहरू पनि अमर छन्, उहाँहरूको सम्झना र आराधना गरिन आजका दिनले पैरवी गर्दछ । शास्त्रहरूमा आमालाई पिताभन्दा उच्च स्थानमा राखिएको पाइन्छ । संसारको सबैभन्दा पवित्र नाता, आमा, संसारको सबैभन्दा पवित्र सम्बोधन हो, ‘आमा’ ।

कसरी मनाइन्छ माता तीर्थ औँसी रु

आज बिहान सबेरै उठी स्नान गरेर आमालाई मिष्ठान्न भोजन खुवाई, उपहार दिंदै आमाको मुख हेर्ने र आमाबाट आशीर्वाद लिने गरिन्छ । आज आमाबाट टाढा रहेका सन्तानहरू आमालाई उपहार लिएर भेट्न पुग्छन् । विवाह गरेर पतिका घर गएका चेलीबेटीहरू मीठा परिकारहरूसहित आमा घर अर्थात् माइती पुग्छन् । विभिन्न कारणले आमालाई भेट्न नपाएकाहरूले भने सञ्चारका साधनहरूमार्फत पनि सम्झने गर्छन् ।

मानिसहरूले सामाजिक सञ्जालको माध्यमबाट पनि आमाप्रतिका भावना अनि सम्झनाहरू व्यक्त गर्ने गर्दछन् । आज उपत्यकाका नेवा समुदायले भने भक्तपुरको हनुमान घाट पुगी आमाको सम्झनामा परम्परा अनुसार श्राद्ध तर्पण गर्छन् ।

आजको दिन किन लाग्दछ थानकोटको माता तीर्थमा मेला रु

माता तीर्थ औँसीका दिन काठमाडौँको थानकोट नजिकै अवस्थित माता तीर्थमा धूमधामका साथ मेला लाग्ने गर्छ । तीर्थाटनमा सहभागीहरूले माता तीर्थ कुण्डमा स्नान गर्छन् । जनश्रुति अनुसार, पहिले माता तीर्थमा गोठालाहरूले गाई–बस्तुहरू चराउने मैदान थियो । एक दिन त्यो मैदानमा एउटा गोठालाले फ्याँकेको रोटीको टुक्रा अचानक हराउन पुग्यो । त्यो घटनाले गोठालाहरू अचम्मित भए ।

गोठालाहरूले पुनः अरू रोटीका टुक्राहरू पनि फ्याँके । ती टुक्राहरू क्रमशः हराउँदै गए । ती गोठालाहरूमध्ये एउटाको आमा थिइन् भने अरूका आमा थिएनन् । तर आमा हुने गोठालाले फालेको रोटीको टुक्रा भने हराएनन् । आमा नहुने गोठालाहरूले फ्याँकेका रोटीका टुक्रा मात्रै गायब हुन्थे । उक्त दिन वैशाख कृष्णपक्ष औँसी थियो । यो कुरा अरू गाउँलेहरूले पनि थाहा पाए ।

गाउँलेहरूले उक्त दिन मृत्यु भइसकेका आमाले छोराछोरीले दिएका चिज खाँदा रहेछन् भन्ने विश्वास गरे । हरेक वर्ष उक्त औँसीका दिन माता तीर्थको चौरमा आमाको मृत्यु भइसकेकाहरूले अनेक मिष्ठान भोजन लागि चढाउन थाले । पछि त्यहाँ एउटा कुण्ड समेत बनाइयो र माता तीर्थका नामले प्रचलनमा ल्याइयो ।

यसरी हरेक वर्ष आमा नहुनेहरूले माता तीर्थमा गई त्यहाँको कुण्डमा नुहाउने र मृतक आमाका नाममा मीठा–मीठा खाद्य पदार्थ चढाउने प्रचलन कायम भयो । आमाप्रतिको श्रद्धा स्वरूप माता तीर्थमा ‘साझा आमा’ को मूर्ति समेत स्थापना गरियो ।

आमा, जसले हामीलाई संसार देखाइन् । गर्भमा राखेर जन्म दिइन् । काखमा राखेर हजार दुख,कष्ट र पिडा सहेर आफ्नो दुध पिलाई सन्ताको खुशीमा सारा आफ्ना पिडा सहेर पालिन् । ममता कि खानी अनि बालापनमा कल्प वृक्ष सरी हाम्रा हरेक इच्छा, आकाङ्क्षा अनि चाहना पूरा गरिदिने, यस पृथ्वी लोकका सम्पूर्ण आमाहरूलाई कोटी–कोटी नमन छ ।

सन्धर्व सामग्री नेपाली धार्मिक ग्रन्थहरु

 

तपाइंलाई यो खबर पढेर कस्तो लाग्यो? मन पर्यो
मन पर्यो खुशी अचम्म उत्साहित दुखी आक्रोशित
१%

प्रतिक्रिया दिनुहोस